Адвокат Александар Димитријевиќ: Зошто Владата не го споменува Бледскиот договор при дипломатските превирања со Бугарија?!

Координаторот на Секторот за труд при политичката партија Левица, адвокатот Александар Димитријевиќ, преку својот фејсбук профил ја повика Владата и МНР да и дадат до знаење на Софија за се она на што бугарската страна се обврзала и признала со Бледскиот договор од 1947 година.

Во налетот на странски асимилаторски агентури и домашни фарисејски структури треба да знаеме дека и претходно имаше договор за “добро соседство ” кој тогашната ФНРЈ го потпиша со Р. Бугарија во Блед или така наречен Бледски договор од 1947 година. Овој договор вешто го кријат Бугарските власти а гледаме дека и нашите одредени преговарачи воопшто не го спомнуваат.

Со Бледскиот договор, Бугарија признава Македонската нација, јазик, историја и постоење Македонци во Пириниска Македонија како мнозинство во тој дел од денешна Бугарија со автономија на културно и етничко изразување. Според Бледскиот Договор:

1. Бугарија признава дека била окупатор и се задолжува да плати тогашни 25 милиони долари кои ТИТО им ги опростува во замена за правата на Македонците во Пиринскиот дел.
   
2. Признание од Бугарија за постоење Македонци, македонски јазик, етничка и културна автономија на Македонците во Бугарија (Пиринска Македонија). Обврска за обезбедено учење македонски јазик во школите, македонски театар… На Македонцте им се дава право на автономија и проклучување кон матичниот народ, кон Република Македонија, што го потврдува и бугарското издание на Википедија. Македонското нема ни збор за сето ова.
   
3. Признавање на Федеративна Народна Република Македонија, со службен јазик македонски, во состав на федерацијата Југославија. Исто право какво имале и тогашна, и денешна Србија, Словенија, Хрватска…
   
4. Овој Договор го склучува тогашната ФНР Југославија во наше име што од правен аспект нам ни дава право да ги докажуваме тие признанија и во најмала мера да се бориме за истите.Нажалост Бугарија еднострано го раскинува овој договор но го задржува делот од спогодбата каде исплатата на репарација е опростена.

Како што велат “historia magistra vitae” така и ние треба да извлечем поука од историјата, со кого преговараме и какви договори склучуваме. Во најмала рака и можеме еднострано да го раскинеме договорот за добрососедство за да бидеме 1:1 па да продолжиме со нови преговарачи. Во новите преговори, преговарачите да го носат товарот од Бледскиот договор како почетна основа за преговарање и било какво отстапување од овие права да се смета за национално предавство.Вечна слава даскале.