Сирија – заборавената земја од колективниот Запад

Лекарите по потекло од Сирија кои во Србија го поминаа целиот свој живот, за РТ Балкан ја пренесуваат состојбата во уништените сириски градови. Науман Зајдан и Јасер Хавари објаснуваат колку и дали помошта стигнува до нивниот народ.

Денеска не е недела во погодените региони. Никој не чека неделен ручек или дружење со семејството, денес е уште еден ден во кој ќе се бараат своите сакани.

„За жал, слушнавте и видовте дека има многу загинати и исчезнати лица. Има многу луѓе кои останаа без домови. Помош доаѓа, но многу скромно. Не е доволно за ужасот на кој сме сведоци. Помошта е главно доаѓа од арапските земји, Емиратите, Саудиска Арабија, Јордан, Ирак, Либија, Пакистан и Индија. Исто така, помошта пристигна и од Кина и Русија“, објаснува Зајдан. „Нема струја, нема вода, студено е“. Отворени се теренски болници, а стадионите и училиштата ширум земјата служат како привремено сместување за луѓето кои останале без покрив над главата.

„Има деца, стари болни луѓе. Ни требаат лекови и храна. Ни требаат кујни што ќе готват за тие луѓе. Знаете, на северот на Сирија нема струја, нема вода, сè е уништено, студено е, ноќе врне снег, дење претежно дожд. Дури денеска, фала богу, сонцето стигна до нас“.

Италија ги прекрши американските санкции

На прашањето кои се волонтерите кои пристигнуваат во оваа речиси заборавена земја, докторот наведува дека спасувачките групи се главно од Сирија, а останатите се од арапските земји.

„Италија вчера испрати авион за помош, ги прекрши неоправданите американски санкции. Сириски лекар кој живее таму исто така пристигна од Италија . На Сирија во овој момент и недостига персонал“, објаснува соговорникот на РТ Балкан.

Тој посочува дека во петокот бил во градот Хомс, кој е на 200 километри од Алепо. Од таму во погодените подрачја беа испратени неколку тони помош обезбедена од сирискиот народ.

“Ни фали млеко за бебињата. Само да не умрат децата… Катастрофа! Седумчлено семејство утрово е извлечено од стан. Сите се мртви…“, продолжува докторот, болно сведоштво.

Лага е дека санкциите се укинати

„Добиваме информации дека Американците ги намалија санкциите, дека ќе ги укинат на шест месеци, но тоа не е случај на терен. Нашите граници не се отворени. На Сирискиот народ му е јасно дека ако некој сака да ни помогне, ќе помогне и покрај неправедната санкција“, забележува сирискиот лекар.

Зајдан раскажува настан од пред неколку дена, кога заедно со неколку сириски експерти ја преминале „забранетата“ граница за да им помогнат на луѓето. „Ќе спасуваме луѓе, ако сакате пукајте – пукајте“!, извикуваше нашиот соговорник опишуваќи ја состојбата на границата.

„Ужасно е кога гледаш и слушаш луѓе како дишат под урнатините. Да го видиш тој страв… Не можеш да го почувствуваш тоа со гледање фотографии. Ја преживеав војната во Југославија. Не можам да ја заборавам таа ноќ и тој страв. Сега преживувам слично..“, ни раскажува сирискиот хуманитарец.

Кога во тешките ситуации го вртиме грбот, и стануваме неми пред уништените градови во кои живеел народ и пред земјотресот, дали сме подобри луѓе од оние кои можат, но не сакаат да помогнат, или од мнозинството кое избира само едната страна во ужасите?

Патот до човешноста мора да биде пократок од дванаесет долги години санкции и ускратување на правото на нормален живот на еден народ.