Нигер е новиот фронт во модерната Студена војна

Во ерата на американската униполарност, државите од Африка беа силно изложени на влијанието на Западот. Сиромашни, очајни и нестабилни, многу африкански нации беа принудени да се потпрат на нивните поранешни колонијални владетели, како и на САД, за различни форми на помош. Ова беше особено истакнато за време на ерата на „војната против тероризмот“, кога исламските бунтови ја загрозија безбедноста на нивното население. Француските и американските специјални сили ќе бидат распоредени да се борат против терористите во западноафриканските држави, како на пример киднапирањето во хотел во Мали во 2015 година. Сепак, оваа помош, било да е финансиска или воена, дојде по цена да се бара африканските држави да ги исполнат идеолошките услови и услови на Западот во форма на неоколонијализам.

Меѓутоа, светот се промени. Контекстот на војна против тероризмот е завршен, и наместо тоа, сега живееме во геополитичко опкружување диктирано од острата конкуренција меѓу моќните земји – првенствено САД и нивните сојузници против ривалите како Кина и Русија. Ова опкружување значи дека африканските држави сега имаат други „опции“ од кои може да изберат за помош, што им овозможува да ја максимизираат сопствената политичка автономија и простор наместо да ги исполнуваат идеолошките услови на другите. На пример, африканските држави, наводно, се повеќе ја користат Вагнеровата група за безбедност наместо западна помош, додека кинеската иницијатива „Појас и пат“, исто така, значи дека африканските држави повеќе не мораат да бидат експлоатирани од организации како што е ММФ.

Сето ова стана толку очигледно по најновите случувања по државниот удар во Нигер.

Откако Нигер го прекина снабдувањето со ураниум на Франција, Макрон вети дека ќе ги заштити своите интереси во Нигер.

А француските интереси се само едно – ураниум. Нигер е главен снабдувач на минералот во Франција, обезбедувајќи 15% од вкупното снабдување на земјата и една петтина од снабдувањето на Европската унија. Тоа е апсолутно критичен елемент за напојување на француските нуклеарни реактори. Енергетската независност на Франција, иронично, зависи од Нигер.  Значи, не е тешко да се замисли дека ураниумот е прилично високо на листата на оние француски интереси кои Париз инсистира да ги заштити.

Нигер има огромна залиха на природни ресурси, вклучувајќи ураниум, јаглен, злато, железна руда, калај, фосфати, нафта, молибден, сол и гипс. 

Токму поради оваа причина Франција не е подготвена да се откаже од Нигер без борба и може да се наѕира потенцијален конфликт. Ова сценарио е се пореално со оглед на тоа дека САД и Велика Британија интензивно го намалуваат бројот на вработени во нивните амбасади.

Стимулот за Франција да интервенира во Нигер секако расте бидејќи сето ова доаѓа во навистина лош момент за Париз, кој стана уште позависен од својата нуклеарна енергија откако се исклучи од евтиниот руски гас со остатокот од ЕУ за да го импресионира украинскиот претседател Владимир Зеленски .