На денешен ден е роден Владимир Илич Уљјанов – Ленин

На 22 април 1870 пред 152 години е роден основачот на руската работничка партија Владмир Илич Ленин. Тој беше основач на организацијата позната како Коминтерна (Комунистичка интернационала) и постхумен извор на „ленинизмот“, доктрина кодирана и споена со делата на Карл Маркс од наследниците на Ленин за да се формира марксизам-ленинизмот, кој стана комунистички поглед на светот.

Црвената армија на Ленин на крајот победи во граѓанската војна во Русија. Во 1922 година, со договор меѓу Русија, Украина, Белорусија и Закавказ (сега Грузија, Ерменија и Азербејџан) беше формиран Сојузот на советските републики (СССР). Ленин стана првиот шеф на СССР, но дотогаш неговото здравје беше во опаѓање.

Преку Болшевичката револуција и нејзиниот принцип самоопределување на народите се поттикнувал мирот меѓу народот и се охрабрувале и народно-ослободителните движања ширум светот. Ленин инсистирал дека националните ослободувања во другите земји биле неразделни од борбите против капиталот во колонијалните земји. Ако болшевичката револуција е – како што некои луѓе ја нарекоа – најзначајниот политички настан на 20 век, тогаш Ленин за добро или лошо мора да се смета за најзначајниот политички водач на векот.

Не само во научните кругови на поранешниот Советски Сојуз, туку дури и меѓу многу некомунистички научници, тој се сметаше и за најголемиот револуционерен водач и револуционерен државник во историјата, како и како најголем револуционерен мислител по Маркс.

Во Комунистичкиот манифест (1848), Карл Маркс и Фридрих Енгелс ги дефинираа комунистите како „најнапредниот и најрешителниот дел од партиите на работничката класа во секоја земја, оној дел што ги турка напред сите други“. Оваа концепција беше основна за ленинистичката мисла. Ленин ја гледаше

Комунистичката партија како високо посветена интелектуална елита која:

– имаше научно разбирање за историјата и општеството во светлината на марксистичките принципи,

– беше посветена на ставање крај на капитализмот и воспоставување социјализам на негово место,

– беше наклонета на принудување преку оваа транзиција откако ќе се постигне политичка моќ,

– беа посветени на постигнување на оваа моќ со сите можни средства, вклучувајќи насилство и револуција доколку е потребно. Исто како што ленинизмот беше прагматичен во изборот на средства за постигнување политичка моќ, тој беше опортунистички и во политиките што ги усвои и компромисите што ги направи за да ја одржи својата власт.

Помеѓу 1922 година и неговата смрт во 1924 година, Ленин претрпе серија мозочни удари кои ја загрозија неговата способност да зборува, а камоли да владее. Тој беше заменет од генералниот секретар Јосиф Сталин.