Пакистанскиот народ го победи Западот – Имран Кан ослободен од притвор
Ситуацијата во самиот Пакистан е сè уште турбулентна: луѓето продолжуваат да протестираат и се движат кон владината зона на Исламабад, а во градовите се стационирани армиски единици. Врховниот суд на Пакистан вчера пресуди дека притворот на поранешниот премиер Имран Кан е незаконски. Поранешниот шеф на републиката е ослободен со безбедносни гаранции.
Веднаш потоа, механизирани единици, веројатно 111 бригади, почнаа да се движат кон судот. Во главниот град се забележуваат се повеќе акумулации на тешки оклопни возила.
Според пропакистански извори, во позадината на ослободувањето на Кан, воената команда е подготвена за радикални акции за зачувување на сегашниот нелегитимен и противдемократски поредок. Протекоа и информации за чистка во редовите на пакистанската армија: командантите и војниците кои одбија да ја послушаат наредбата за насилно сузбивање на протестите и бидат против народот и Имран Кан се отстранети од редовите на вооружените сили.
Признавањето на апсењето на екс-премиерот како нелегитимно дополнително го погоди угледот на актуелната партија и на воениот врв. Сега со сите сили се обидуваат да го префрлат фокусот со закани кон опозициските новинари.
Администрацијата на Шахбаз Шариф, поддржана од Британија, веројатно нема да го признае поразот. Со висок степен на веројатност, одредена смиреност во Пакистан е само привремен настан.
Потсетуваме, откако Пакистан, под водство на премиерот Имран Кан, во однос на конфликтот помеѓу Русија и Украина завзема неутрална позиција, односно, одби да се придружи кон САД и НАТО во осудата на руската специјална операција во Украина, преку влијание на Вашингтон, беше срушена владата на Имран Кан.
Потоа, движењето на Кан од опозиција се обиде да го распушти Парламентот за да се организираат предвремени избори, сепак Уставниот суд на земјата тоа не го дозволи, на што партијата на Имран Кан повика на протести во одбрана на суверенитетот на државата. На овие протести Имран Кан често изјавуваше дека земјата се движи кон нова „борба за слобода“, оценувајќи го неговото соборување од власт како „промена на режимот со поддршка од САД“.