(Видео) Инцидент во штипскиот затвор: Изгубена па пронајдена дрога – во барањето на изгубената дрога помагалa и затворскaта полиција
Управата за извршување на санкции денеска објави детали за настан што се случил на 20 февруари годинава во дворот на штипскиот затвор, при што било пронајдено пакетче со сомнителни супстанции, за кое се претпоставува дека содржи 35 грама кокаин и 50 грама марихуана.
Според изјавата на директорот на Управата, Александар Пандов, во случајот биле инволвирани и затворски полицајци кои, наместо да спречат недозволени активности, наводно помогнале затвореници да ја пронајдат фрлената „топка“ со дрога. Како што беше посочено, целата ситуација била оправдана со објаснување дека затвореникот барал изгубен часовник вреден околу 1.000 евра, кој, според неговите зборови, му го зел затворскиот миленик – кучето Цеца.
Инцидентот бил регистриран и на видеонадзорот, а Управата веќе доставила пријава до Обвинителството. Ваквиот развој на настаните фрла сенка врз безбедносниот протокол и професионализмот во рамки на затворските установи.
Дополнителна загриженост предизвикува и фактот што, според директорот Пандов, дел од затворските полицајци дури активно помогнале во потрагата, користејќи батериски лампи, без да постават прашање зошто затвореник има мобилен телефон или што навистина бара во доцните вечерни часови во дворот. И покрај ваквите сознанија, дисциплинската комисија донела одлука дека полицајците не сносат вина.
Случајот, иако сериозен, отвора и пошироки прашања за системското функционирање на затворските установи и начинот на надзор над нивниот кадар. И покрај тоа што се пронајдени конкретни докази и е утврдена очигледна пропустливост на безбедносните протоколи, засега нема најави за поголема институционална одговорност или реформа.
Иако Управата презела чекори во соработка со СВР Штип и Обвинителството, јавноста сè почесто бара појасна линија помеѓу случајно недоразбирање и системска толеранција на недозволени активности.
Во период кога довербата во институциите се гради на транспарентност и доследност, се поставува прашањето дали постоечките механизми се доволни за да се спречат вакви инциденти во иднина – или пак, станува збор за уште еден сигнал дека е потребна сериозна анализа и реформа во затворскиот систем на земјата.