Дали пандемијата Ковид-19 ќе предизвика нов мај 1968 во Европа?

ноември 29, 2021 Антропол

Владејачкиот естаблишмент на западните општества ја користи невидливата диктатура на компулсивниот конзумеризам за да ги поништи идеалите на поединецот и да го трансформира во некритичко, плашливо и конформистичко човечко суштество, што неминовно го прави општеството сѐ похомогено и униформирано, а таквото општество лесно се манипулира од техниките за масовна манипулација.

Во оваа смисла, германскиот социолог и филозоф Херберт Маркузе, во својата книга „Еднодимензионален човек“ (1964), објаснува дека „основната функција на медиумите е да развијат псевдо-потреби за стоки и услуги произведени од гигантските корпорации, всадувајќи во луѓето потрошувачки навики и политичка пасивност“.

Парадигматичен пример е Крстоносната војна за имплементација на КОВИД пасошите во европските земји, која му овозможува на вакцинираното лице да има QR код што го олеснува пристапот до работa, културeн и социјалeн живот, но со имплицирана обврска за вакцинација, што ја нарушува светата слобода на поединецот признатa со Уставот.

Така, пропагандата на естаблишментот не е насочена кон индивидуалниот субјект, туку кон Групата, во која личноста на еднодимензионалниот поединец е разредена и обвиткана во фрагменти од „создадени“ лажни очекувања и заеднички аспирации кои ги поддржуваат (вакцината е спас од пандемија).

Сепак, избувнувањето на здравствена пандемија и економската рецесија што следува ќе внесе стигма на несигурност и неверување во општеството потопено во културата на Социјална држава на Западниот свет, што ќе резултира со трауматски шок при откривањето на ограничувањата на нестерилната вакцина што не ја спречува инфекцијата.

Според тоа, граѓаните на западниот свет ќе бидат вовлечени во доживотна вакцинација и ќе бидат контролирани со КОВИД пасошите, со цел да станат општество што ја витка кичмата под диктат на фармацевтските монополи на Фајзер и Модерна. Од вообичаените кругови на работа, култура и слободно време ќе бидат отстранети секторите на општеството кои се имуни на здравствените диктати.

Меѓутоа, благодарение на интерактивноста што ја обезбедуваат интернет социјалните мрежи (т.н. Шеста сила која ги поврзува луѓето и помага во создавањето модерни идентитети), ендемската изолација и пасивност на потчинетиот и некритички поединец на западните општества би почнала да се кине (еднодимензионална човек), со што на сцената излегува нов поединец.

Новиот мултидимензионален поединец е реафирмиран во цврста критичка совест, втемелен во заборавени архетипски вредности како што се одбраната на светите индивидуални слободи, солидарноста и колективниот гнев над диктатурата на мултинационалните фармацевтски компании и ќе биде подготвена да ги прекрши правилата и законите наметнати од страна на доминантниот систем („здравствена диктатура“).