Русија во ново дипломатско надигрување со НАТО

На 6 октомври 2021 година, Секретаријатот на НАТО официјално ја извести одлуката на генералниот секретар на Алијансата Ј. Столтенберг да ја отповика акредитацијата на 8 вработени во Постојаната мисија на Руската Федерација од 1 ноември 2021 година, а исто така и да го намали вкупниот број дипломатското претставништво на 10 лица. За ваквата одлука на алијансата не беше дадено објаснување, стои во соопштението на руското МНР.

Руската дипломатска мисија во Брисел веќе беше намалена двапати еднострано од страна на НАТО во 2015 и 2018 година – по одлуката на алијансата донесена на на 1 април 2014 година да ја прекине целата практична, цивилна и воена соработка меѓу Русија и НАТО. Приемот на руските дипломати во седиштето на алијансата и односите со нивниот меѓународен секретаријат исто така беа ограничени. Контактите на воената линија помеѓу овие две страни целосно се замрзнати.

На Меѓународниот дискусионен клуб „Валдај“, Министерот за Надворешни работи на Руската Федерација, Сергеј Лавров, во обраќањето за медиумите рече:

Ние никогаш не сме почнале да ги влошуваме нашите односи ниту со НАТО, ниту со Европската Унија, ниту со која било друга земја на Запад или кој било друг регион во светот. Секој добро ја знае оваа приказна. Кога М.Н. Саакашвили во август 2008 година даде кривична наредба за бомбардирање на градот Цхинвал и позициите на мировниците (вклучително и руските), Русија инсистираше да се свика Советот Русија-НАТО за да се разгледа оваа ситуација. Тогашниот американски државен секретар Кондолиза Рајс категорично одби, иако кога беше создаден Советот Русија-НАТО, Основачкиот акт нагласи дека мора да дејствува во секое „време“, особено кога се појавуваат кризни ситуации. Ова е еден пример што ја започна моменталната состојба на работите помеѓу нас и НАТО.

Самите членки на НАТО го „закопаа“ главното правило што стои во основата на создавањето на Советот Русија – НАТО. ‘Потреба од итна консултација во кризни ситуации.’ Ова продолжи кога САД провоцираа и поддржаа државен удар во Украина во февруари 2014 година, а Европската унија ги „проголта“ постапките на опозицијата, иако во пресрет на овој удар, Германија, Франција и Полска, со своите потписи, гарантираа договор помеѓу тогашниот претседател на Украина В.Ф.Јанукович и украинската опозиција. Опозицијата ги погази сите овие гаранции на Европската Унија и го направи тоа на свој начин. А за ова, Европската унија воведе санкции против Руската Федерација. Тука нема потреба да барате логика.

Три пати беше „скратено“ нашето претставништво. Што е најважно, тие едноставно не дозволуваат работа таму. За да стигнат до седиштето на НАТО, нашите претставници, за разлика од сите други партнери на Северноатлантската алијанса, се принудени однапред да побараат дозвола за влез во оваа зграда и да ги следат само оние коридори што ќе бидат наведени. Одамна нема размена на информации со седиштето на Северноатлантската алијанса.

Најважно е дека сите контакти меѓу војските беа прекинати – официјално беше кажано за ова. Тогаш, за каква можност за дијалог зборуваме? Пред две години, началникот на Генералштабот на вооружените сили на Руската Федерација В.В. Герасимов, тие предложија да се договорат за повлекување на вежбите од контактната линија меѓу Русија и НАТО на одредено растојание, на минимум растојанија што не треба да се прекршуваат со борбени авиони и бродови. И многу друѓи работи беа предложено таму. Сега е тивко. Во исто време, германскиот министер за надворешни работи изјавува дека Русија со својот чекор покажува дека не е подготвена за преговори. Само ви кажав дека бевме подготвени за преговори, но НАТО едноставно не игнорира со години. Во таквите изјави и проценки на западните претставници,  го разбираме губењето на нивните позиција и затоа се појавува желба да се обвини некој друг во недостаток на дипломатска култура.

Постои потреба ООН и Советот за безбедност да се прилагодат кон новата реалност. Светот повеќе не е 50 земји, како што беше случајот кога се создаде Организацијата, не е ниту 70, како што беше случајот по проширувањето на Советот за безбедност на ОН од 12 на 15 членки. Сега е многу повеќе – 193 членови брои светската организација. Земјите во развој се апсолутно во право кога инсистираат нивната застапеност во главниот орган на ОН да се зголеми.

Во меѓуврмеме, како одговор на непријателски дејствија од страна на НАТО, руската страна донесе одлуки:

  • Суспендирање на Постојаната мисија на Русија во НАТО, вклучувајки го Главниот воен претставник;
  • За одржување итни контакти со седиштето на алијансата, е овластен вонредниот и ополномоштен амбасадор на Руската Федерација во Кралството Белгија. По дискреционо право на алијансата, еден од амбасадорите на земјите -членки на НАТО во Москва може да врши слични функции;
  • Активностите на Воената мисија за врски на НАТО во Москва се прекинати а акредитацијата на нејзините вработени се одзема на 1 ноември 2021 година;
  • Од 1 ноември 2021 година, активностите на НАТО во информативната канцеларија во Москва, во Амбасадата на Кралството Белгија, се преќинуваат.