Работниците – заборавените жртви на системот: Двајца повредени за еден ден – државата молчи

Двајца работници се здобиле со повреди при извршување на работни задачи – еден во рудник во Пробиштип, а друг во фирма во кочанското село Соколарци. Уште еднаш, вестите за повредени или загинати работници остануваат статистика без одговорност, без системски мерки и без политичка реакција.

Според информациите на СВР Штип, 57-годишниот В.С. од село Спанчево бил пренесен во болница откако се повредил на работното место. Неколку часа подоцна, и 52-годишен работник од Пробиштип завршил во Здравствениот дом со повреди здобиени во рудник. Полицијата го истражува случајот – стандардната реченица која со години се повторува, но ретко кога резултира со вистинска одговорност или казни.

Прашањето што се поставува е: колку чини еден работнички живот во Македонија? Изгледа недоволно за државата да постави функционален инспекциски механизам, да обезбеди строги стандарди за заштита при работа и да се справи со газдите кои го игнорираат здравјето и безбедноста на своите вработени.

Овие несреќи не се изолирани инциденти – тие се дел од шемата на системско запоставување на работничките права. Недостаток на инспекции, мали казни за прекршители, корумпирани договори и политички поврзани сопственици на фирми се дел од мрачниот контекст во кој работниците ги ризикуваат своите животи.

Додека политичките елити дебатираат за функции и коалиции, работничките тела полнат болници и статистички табели. Ниедна партија, ниту еден министер не излезе со реакција, предлог или план за решавање на оваа хронична болка на македонското општество.

Колку уште повредени и загинати ќе бидат потребни за државата да се разбуди и да ја преземе својата должност?