Први април: Какво е потеклото на овој ден и како слават Европејците?

Денот на шегата кој се слави во многу земји секоја година на 1 април, познат по тоа што им дава на луѓето слобода да се шегуваат со своите партнери, пријатели, членови на семејството и колеги,  се смета за можност да ги измамат најлудоверните да веруваат во најчудните работи.

Денот се состои од практични шеги и смешни измами. Шегаџиите често викаат „Априлили!“ на нивната жртва, а овој обичај се почитува стотици години.

Од каде доаѓа? За потеклото на Денот на шегата се уште има поделени мислења.

Многумина го следат обичајот наназад во средновековна Франција, каде што 25 март порано било Новогодишен ден додека јулијанскиот календар не бил реформиран во 1564 година и променет во Грегоријанскиот календар. Пред тоа, новогодишните прослави кулминираа на 1 април. Откако 1 јануари официјално беше усвоен како Нова година, оние кои заборавија да го сменат датумот и продолжија да слават на 1 април беа исмејувани и етикетирани како April Fools.

Историчарите го поврзаат Денот на шегата со пролетните фестивали како што е средновековниот празник на шегите, каде што бил избран Господар на погрешното владеење за да ги пародира христијанските ритуали, и Хиларија (латински „радосна“), фестивал кој се славел во антички Рим на крајот на март од страна на следбениците на фригиската божица Кибела и нејзиниот поклоник. Свеченостите вклучувале игри, луѓе кои се облекуваат во маски и ги исмеваа своите соседи. Тоа беше можност за маскирани обични луѓе да го имитираат благородништвото до лукави цели без никакви последици.

Други истражувачи истакнаат дека фестивалот Холи во Индија, кој исто така се одржува во март, може да биде изворот на потеклото на Денот на шегата. Познат како Фестивал на боите, годишниот повод е наменет да го почитува доаѓањето на пролетта и хинду богот Кришна преку храна, танцување и фрлање боја во прав.

Различни земји имаат свои уникатни начини на шегање со жртвите од 1-ви април.

Во Франција, Белгија, Италија и областите во Швајцарија каде што се зборува француски, прославите вклучуваат лепење хартиена риба на грбот на што е можно повеќе луѓе без да бидат забележани, а потоа извикување „Poisson d’Avril“ / „Pesce d’Aprile“ („Априлска риба!“).

Денот на шегата во Англија се слави само половина ден. Шегите и шегите се дозволени само до пладне, бонтонот вели дека кога часовникот отчукува пладне, треба да се престане со секакви шеги.

Значително позабавни се првоаприлските прослави во Шкотска, кои траат два дена. Тоа се нарекува Gowkie Day, за gowk – или кукавица – симбол на будалата. Првиот ден се слави со правење на шеги на луѓе, додека вториот – познат како Ден на Тајли – е кога луѓето си ставаат опашки еден на друг.

Во меѓувреме, во Ирска, традицијата налага да се испрати некого на „глупава задача“. Жртвата е испратена да достави писмо, наводно барајќи помош. Кога лицето ќе го прими писмото, го отвора, го чита и му кажува на гласникот дека ќе мора да го однесе писмото на друго лице. Ова трае некое време додека некој не ги сожали и не им покаже што пишува во писмото: „Пратете ја будалата на некој друг“.

Во Холандија, граѓаните имаат тенденција да ја катапултираат или шушкаат харингата во насока на нивните соседи и да викаат „харингек“ („харинга будала“).

Германците играат игра наречена „Aprilscherz“ која е за раскажување на некој  сторен блам, но генерално безопасна приказна што е целосно измислена за да ги измами другите.

Во Грција се вели дека успешното изигрување некого на овој ден му носи среќа на шегобиецот цела година.

Шпанија и Португалија слават во различни денови. Португалците не го слават Денот на шегата на 1 април и претпочитаат недела и понеделник пред Великиот пост. На овој ден, луѓето фрлаат брашно на  минувачите. Што се однесува до Шпанците, денот на шегите се слави на 28 декември како Ден на светите невини, за време на кој никој не може да одговара за своите постапки, бидејќи шегаџиите се сметаат за невини.