Законот за критични суровини на ЕУ ќе го претвори Западен Балкан во депонија

• Пишува Никола Петров – Координатор на Левица – Земјоделски сектор

Неодамна ЕУ го усвои Законот за критични суровини. Во законот се вели:

Критичните суровини се незаменливи за економијата на ЕУ и за неопходни технологии за стратешките сектори како што се обновливите извори на енергија и дигиталната технологија. Законот за критични суровини (CRM Act) ќе обезбеди пристап на ЕУ до безбедно и одржливо снабдување со критични суровини, овозможувајќи и на Европа да ги исполни своите климатски и дигитални цели за 2030 година.

Критичните суровини се од големо економско значење за Европа, и истата е многу ранлива на прекини во снабдувањето. Критичните суровини се соочуваат со растечката глобална побарувачка, поттикната од декарбонизацијата на економиите. На пример, побарувачката на ЕУ за ретки метали се очекува да се зголеми шест пати до 2030 година и седум пати до 2050 година, за литиум, побарувачката на ЕУ се очекува да се зголеми дванаесет пати до 2030 година и дваесет и еднократно до 2050 година.

Европа во голема мера се потпира на увозот, често од една трета земја (овде не ја напишале која е таа трета земја, а се работи за НР Кина), а неодамнешните кризи ја истакнаа стратешката зависност на ЕУ (ЕУ е зависна од увоз на литиум од НР Кина). Без заедничко и навремено дејствување, добро функционалниот единствен пазар, еластичноста и конкурентноста, европските индустрии и напорите на ЕУ за исполнување на нејзините климатски и дигитални цели се загрозени.

Европскиот закон за критични суровини е сеопфатен одговор на овие предизвици. Надоврзувајќи се на силата на единствениот пазар, Законот ќе гарантира дека ЕУ може да се потпре на силни, еластични и одржливи синџири на вредност за критичните суровини. Регулативата ќе ги зајакне сите фази на синџирот на вредност на европските критични суровини, ќе го диверзифицира увозот на ЕУ за да ги намали стратешките зависности, ќе го подобри капацитетот на ЕУ за следење и ублажување на ризиците од прекини во снабдувањето со критични суровини и ќе ја подобри кружноста и одржливоста.

Комуникацијата што ја придружува Регулативата опишува како ЕУ има намера да го зајакне својот глобален ангажман за развој и диверзификација на инвестициите, производството и трговијата со доверливи партнери. ЕУ ќе ги следи овие цели во соработка со трети земји (овде се мисли на неразвиените колонијални земји од Западен Балкан и други), преку заемно корисни партнерства, со цел да го промовира сопствениот економски развој на одржлив начин (ова значи дека ЕУ ќе направи се’, вклучително и корумпирање на домашните политичари само да и ги обезбедат сите услови за вадење, екстракција, преработка и складирање на отпад од литиум),истовремено создавајќи безбедни, еластични, достапни и доволно разновидни синџири на вредности за ЕУ.

Во согласност со индустрискиот план за зелена зделка, Законот за критични суровини излегува заедно со Законот за нето-нулта индустрија на Комисијата, кој има за цел да го зголеми производството на клучните јаглеродни неутрални технологии за синџири за снабдување со чиста енергија.

Покрај ажурираниот список на критични суровини за целата економија на ЕУ, тој наведува стратешки суровини , кои се најважни за стратешките технологии што се користат за зелени, дигитални, одбранбени и воздушни апликации.

Поставување одредници до 2030 година за домашните капацитети.

Законот ги поставува овие одредници долж синџирот на вредност на стратешките суровини и за диверзификација на залихите на ЕУ.

• Најмалку 10% од годишната потрошувачка на ЕУ за екстракција ( ова значи дека 10% литиум руда ќе се копа во ЕУ земји, а 90% ќе се копа во Србија на пример),

• Најмалку 40% од годишната потрошувачка на ЕУ за преработка ( тука се мисли дека 40% од литиумската руда ќе се преработува во рафинеријата во Германија, бидејќи во ЕУ не постои друга рафинерија за литиум руда),

• Најмалку 25% од годишната потрошувачка на ЕУ за рециклирање ( е ова значи дека во ЕУ ќе се рециклира само 25% од отпадот од литиум, а останатите 75% отпад ќе завршат во НЕ ЕУ земјите, како Западен Балкан),

• Не повеќе од 65% од годишната потрошувачка на ЕУ од една трета земја ( овде се мисли дека не повеќе од 65% од потребите за литиум да се увезуваат од НР Кина).

Е тоа е тоа, неолиберален капитализам кој не е компатибилен со здрава животна средина, еднаков умерен економски развој и благосостојба на сите.

Затоа се спомнува милијарда евра корупција за српските политичари, бидејќи од таму ќе се рудари литиум, кој потоа ќе се преработува во батерии во Германија, а отпадот ќе се дистрибуира низ цел Западен Балкан, во Албанија, БиХ, Македонија, Србија.

Западен Балкан ќе биде депонија на европскиот отпад и затоа овие земји никогаш нема да влезат во ЕУ. А кој мисли поинаку или е будала или си фантазира.