На денешен ден, 12 мај, се навршуваат 81 година од смртта на Мара Димова – Анка, една од најистакнатите партизанки од Тиквешијата и симбол на женската храброст во борбата за слобода и социјална правда.
Родена во 1918 година во Кавадарци, Мара потекнувала од сиромашна земјоделска фамилија. Поради тешките животни услови, рано започнала да работи како тутунска работничка во монополот. Нејзината свест за неправдата и експлоатацијата ја водела кон активна вклученост во синдикалните борби, учествувајќи во штрајкови и бунтови за подобри работнички права. Поради својата активност, неколкупати била затворана, но нејзиниот борбен дух останал неуништлив.
Со почетокот на Втората светска војна, Мара се приклучила на скоевската група во Кавадарци, предводена од Стефан Хаџи Тефов-Феткин. Како членка на Антифашистичкиот фронт на жените (АФЖ), организирала собирање на санитетски материјали и шиење облека за партизаните. Била меѓу првите борци на партизанскиот одред „Добри Даскалов“, каде под псевдонимот Анка, служела во медицинската служба.
На 28 април 1944 година, во борба со германските сили на планината Бигла, Мара била тешко ранета. Лекувањето во импровизирана болница во Егејска Македонија било неуспешно поради недостиг на соодветна нега и лекови, по што починала од раните на 12 мај 1944 година. Нејзиниот гроб сè уште не е пронајден, оставајќи тага и мистерија околу нејзината смрт.
Мара Димова останува симбол на женската храброст и непоколебливата борба за слобода и социјална правда. Нејзината посветеност и жртва се врежани во колективната меморија на Кавадарци и пошироко. Бистата на Мара Димова гордо стои во Паркот на револуцијата во Кавадарци, потсетувајќи на нејзиниот придонес во борбата против фашизмот.
Во нејзина чест, тутунскиот монопол во Кавадарци до неодамна го носеше нејзиното име, а нејзиниот внук, Глигорче Димов, сведочи за нејзината непопустливост и борбеност. Како што вели тој, „не се борела за себе, туку за сите работнички права, за подобри услови за работа и поголеми плати.“
Денес, сеќавањето на Мара Димова служи како инспирација за новите генерации да продолжат да се борат за правда, еднаквост и слобода.
